همانند پهنه گسترده ایران زمین، مطالعات زمینشناسی و بررسی اکتشافی کشور ما نیز قلل مرتفعی به خود دیده است. عزیزانی که از مسیر کوششهای بیدریغ به سطوح بالای دانش و تجربه گرانسنگ علوم زمین دست یافتهاند و دستاوردهای علمی آنان سند افتخار این مرز و بوم میباشد. مرحوم مهندس کیوانفر یکی از این چهرههای برجسته و چکاد علم و عمل بود. در این شماره به مرور اجمالی زحمات و تلاش این روانشاد میپردازیم که با دقت نظر فراوان منشأ اثر در بین کارشناسان اکتشاف و طیف وسیع فعالیتهای سازمان بوده است... روحش شاد
به یاد مرحوم مهندس کیوانفر
گردآوری: مریم بهره مند
انسانی مصمم، کارشناسی کار بلد، هدفدار و نتیجهگرا، به مدد ارادهای محکم انبوه باطله را به کناری می نهاد تا گوهر کانسار را در اکتشاف حقایق نهفته در دل زمین به علاقمندان هدیه کند.
برخاسته از خانوادهای اصیل و شهر و دیاری ایستاده برحاشیه کویر سبز، چونان نگینی بر دامن کوهسار، "سبزوار" دلگنده و امیدوار، مصمم و با پشتکار وصف ناشدنی، هر چند فرصت آشنایی با او کم بود ولی عمق دیدار به سراپردهی افکار کشیده شده بود و گاه رازی از رازها مینمود به اختصار، از جمله روزی به اشاره گفت فلانی در عرصهی کار واقعی انسانها کماند... واقعیتی دردناک که شوربختانه جق با او بود افسوس که درد قامت بلند او را فسرد و چون شمع آب شد به خرج روشنی بخشی، روشنی برای همه جامعه مهندسان کشور روحش شاد که در سال 1325 پا به عرصه فناپذیر نهاد و در سال 1384 به ابدیت پیوست.
نگاهی گذرا به زندگی و فعالیتهای مرحوم شادروان مهندس کیوانفر از زبان فرزند ایشان (احسان کیوانفر):
ایشان در تاریخ 21/9/1325 در شهر سبزوار چشم به جهان گشود و در سال 1354 موفق به دریافت مدرک کارشناسی زمین شناسی از دانشکده علوم دانشگاه تبریز شدند. ادامه تحصیل همزمان با همکاری با سازمان زمین شناسی منجر به اخذ مدرک کارشناسی ارشد در رشته مهندسی معدن در سال 1370 به ایشان گردید.
در سال 1354 همکاری خود را با سازمان زمین شناسی آغاز نمود، ایشان به عنوان معدنشناس در تحقق اهداف اکتشافی سازمان به ویژه اکتشاف ذخایر فلزی تلاشی مجدانه و دلسوزانه داشت و بخشی از ذخایر معدنی معرفی شده توسط سازمان زمینشناسی نتیجهی تلاش پرثمر اکیپهای فنی به سرپرستی و یا همکاری ایشان بوده است که از میان آنها میتوان به مشارکت ایشان در کلیه عملیات اکتشافی پروژه طلای ارغش نیشابور، اکتشاف آلونیت در شمال باختری ایران، مطالعات زمینشناسی – اکتشافی ناحیه سیروان و... اشاره کرد که حاصل آن بیش از دهها گزارش اکتشافی و مقالات ارائه شده در همایشها است.
جدا از مسئولیتهای اکتشافی باید به مسئولیتهای مدیریتی نظیر کارشناس مسئول اکتشاف آهن، کارشناس مسئول اکیپ، معاون گروه اکتشاف فلزی و ریاست گروه اکتشافات معدنی اشاره کرد.
دوره زمین شناسی ساختمانی که در سال 1362 در کشور هندوستان برگزار شد، از دورههای تخصصی است که در طول دوران خدمت خویش گذرانیدهاند.
صمیمیت در خور تحصین وی عاملی بود تا بسیاری از کارشناسان جوان سازمان علاقهمند به همکاری و بهرهگیری از تجربه کاربردی ایشان باشند.
ایشان پس از 26 سال خدمت در 28/12/80 بازنشسته شدند و پس از بازنشستگی نیز با تأسیس شرکت جبال کاووش به فعالیت های اکتشافی خود ادامه داد و متأسفانه در سال 1384 به سبب بیماری دار فانی را بدرود گفت، یادش گرامی باد.
در این ارتباط پای صحبت آقای مهندس عسکری از کارشناسان مجرب این اداره کل مینشینیم که توفیق همکاری با این مرد بزرگوار را داشته است، به باور او:
شادروان مهندس محمود کیوانفر برادری بزرگ، استادی گرانقدر و همکاری رفیق و شفیق برای من بوده یادش به خیر و نیکی و روحش شاد باد.
اولین بار در بهار سال ۱۳۷۸ در ارتباط با پروژه اکتشاف طلای محدوده ارغش با ایشان آشنا شدم و همکاری ما شروع شد. چهره گرم و صمیمی و صحبت های دلنشین و آموزنده مرحوم کیوانفر فراموش نشدنی است. به جرئت می توان گفت مهندس کیوانفر از پیشگامان امر اکتشاف مواد معدنی در سازمان زمین شناسی کشور و مخصوصاَ در استان خراسان به شمار می آید. معدن طلای ارغش نیشابور بدون شک مرهون اندیشه و تلاش بی وقفه ایشان می باشد.
علاوه بر اینکه روان شاد مهندس کیوانفر با سخاوت و گشاده رویی تجارب علمی، فنی و معدنی خود را در اختیار بنده و سایر همکاران قرار می داد از سایر خصوصیات اخلاقی پسندیده ایشان نیز بهرهمند می شدیم در این ارتباط خاطره ای که به یاد دارم مربوط به گرفتن خانه نسبتا مجلل و قدیمی در خیابان ۱۷ شهریور شهرستان نیشابور به عنوان کمپ سازمان زمین شناسی در پروژه اکتشاف طلای ارغش بود. گفتنی است با توجه به خط و مشی سازمان زمین شناسی در آن سالها (۱۳۷۸ و ماقبل) اغلب اوقات کارشناسان در راستای انجام مأموریت محوله، شب را در کمپهای نابرخوردار، در نمازخانه ادارات دولتی، مدارس، امامزادهها و... سکنی میگزیدند و کمپ جناب مهندس کیوانفر تحسین سایر کارشناسان که گذرشان به آنجا می افتاد را به همراه داشت که این نیز از بزرگ منشی و طبع بلند ایشان و احترامی که برای کارشناسان قائل بود، حکایت میکرد.
در پایان به روح این مرد بزرگ و همکار محترم درود می فرستم و امیدوارم بتوانم پاسدار تلاش و کوشش ایشان در امر پیشرفت و توسعه فعالیت های معدنی در کشورمان بوده و دینی که از این بابت به عهده من گذاشته شده به خوبی ادا نمایم.